I Korpus Polski
Encyklopedia PWN
Korpus Górniczy, Królewski Korpus Górniczy,
organizacja zawodowa w Królestwie Polskim, obejmująca personel techniczny i administracyjny oraz robotników kopalń i hut rządowych, utworzona 1817;
wydzielona jednostka wojska ros., utworzona 1817 przez cara Aleksandra I Romanowa, oddana pod rozkazy wielkiego ks. Konstantego Pawłowicza jako nacz. wodza wojska polskiego;
Korpus Pokoju, ang. Peace Corps,
agenda rządowa USA, powołana 1961 przez Kongres z inicjatywy prezydenta J.F. Kennedy’ego;
Polski Sztab Partyzancki (PSzP),
sztab utworzony z inicjatywy Centralnego Biura Komunistów Polski w ZSRR, powołany w celu wspierania komunist. partyzantki i działalności sabotażowo-dywersyjnej na ziemiach pol., prowadzonej gł. przeciwko liniom komunik. wojsk niem., szczególnie w strefie przyfrontowej;
wojny rewolucyjnej i napoleońskiej Francji 1792–1815,
kampanie wojenne Francji przeciwko koalicjom monarchii europejskich, toczone w okresie rewolucji francuskiej 1789–99 i za panowania cesarza Napoleona I.
